—У дзяцінстве ён марыў пра мора,—кажа жанчына, сумна гледзячы на мемарыяльны знак з фатаздымкам брата.—Маляваў чарніламі на белых майках палоскі, бо цяльняшкі ў той час было не дастаць. І так здарылася, што скончыў Вышэйшае ваенна-марское вучылішча ў Ленінградзе і марскому флоту аддаў не менш за 30 гадоў.

Выпрабоўваў новыя атамаходы, у час халоднай вайны камандаваў дывізіяй атамных падводных лодак. Удзельнічаў у двухтыднёвым пераходзе пад ільдамі Арктыкі. 

Аднойчы ледзьве не загінуў ад радыяцыі. У 1968 годзе, знаходзячыся на пасадзе старшага памочніка камандзіра атамнай падводнай лодкі К-27, на борце перажыў радыяцыйную аварыю. Увесь экіпаж быў апраменены, дзевяць чалавек загінулі. Ягор Андрэевіч праз паўгода ў шпіталі аправіўся і вярнуўся на службу. Памёр у 2008 годзе, пахаваны на Смаленскіх могілках Санкт-Пецярбурга. 

На мітынгу выступіў перад прысутнымі начальнік аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Аляксандр Тронькін. Узгадаў яшчэ некалькі цікавых фактаў з жыцця Ягора Томкі. Школьнікі, хаваючыся ад дажджу пад парасонамі, слухалі і задавалі пытанні.