Доўгімі зімовымі вечарамі чакаем вясну. І вось прыгрэла сонейка, падаўжэў дзень, вабяць блакіт неба і кучаравыя аблокі, кліча лес. Прыемна, што яго можна наведаць не толькі для душы, але і даказаць любоў практычна. У Новапагосцкім лясніцтве прыязна сустрэлі нас ляснік Мікалай Мікалаевіч Кажан і памочнік ляснічага Мікалай Станіслававіч Рагожкін. З імі мы добра знаёмыя, бо не адзін год школа цесна супрацоўнічае з гэтай установай. У снежні разам з Мікалаем Мікалаевічам збіралі насенне, сасновыя шышкі для пасеву. А зараз садзілі дрэўцы. 

Трымаем саджанцы і нават не задумваемся, што ў руках цэлы бор. Хочацца хутчэй укараніць новае жыццё. Вакол рознагалосым спевам заліваецца паўвекавы лес, на прагрэтых прагалінах блакітныя галоўкі пралесак, жоўтыя "сонейкі" падбелу. Радуецца цяплу і святлу жаўтакрылы матылёк. Уся прырода вітае вясну і нас. 

У першы дзень папрацавалі на славу: на 2,6 га высадзілі елку і сасну. На мове спецыялістаў "Правялі рэканструкцыю малакаштоўных пасадак карыдорным спосабам". Тым часам пяцікласнікі пад апекай Лідзіі Васільеўны Драба чысцілі мясцовы штучны вадаём.